สัญญาซื้อขายล่วงหน้าประกอบด้วยข้อตกลงทางการเงินโดยทั้งสองฝ่ายตกลงว่าพวกเขาจะซื้อและ/หรือขายสินค้าในวันที่กำหนดในอนาคตในราคาที่กำหนด หรือที่เรียกว่าตลาดซื้อขายนอกสถานที่ (OTC) สัญญาซื้อขายล่วงหน้าคือการจัดเตรียมทางการเงินที่ทั้งสองฝ่ายตกลงในการได้มาซึ่งสินทรัพย์ สัญญาซื้อขายล่วงหน้าช่วยให้บริษัทต่างๆ สามารถป้องกันตนเองจากความผันผวนของสกุลเงินหรือการเปลี่ยนแปลงของราคาสินค้าโภคภัณฑ์
ข้อตกลงล่วงหน้าประกอบด้วยสัญญาที่ไม่ได้มาตรฐานระหว่างคู่สัญญาในการซื้อหรือขายสินทรัพย์เฉพาะในราคาที่กำหนด ณ วันที่ในอนาคต สินทรัพย์มักเป็นสกุลเงิน สินค้าโภคภัณฑ์ หรือหุ้น เงื่อนไขเหล่านี้มีลักษณะเด่นคือเงื่อนไขทั้งหมดสามารถเจรจาเป็นการส่วนตัวได้ และไม่ได้อยู่ในตลาดสาธารณะเหมือนสัญญาอื่นๆ
ข้อตกลงล่วงหน้าช่วยให้ผู้ซื้อตกลงว่าพวกเขาจะซื้อสินทรัพย์บางอย่างในราคาที่กำหนดและในวันที่ในอนาคต พวกเขายังสามารถตกลงเรื่องการชำระเงินส่วนต่างได้อีกด้วย
สัญญาซื้อขายล่วงหน้าช่วยให้บริษัทสามารถป้องกันตนเองจากการเปลี่ยนแปลงของราคาสกุลเงินหรือสินค้าโภคภัณฑ์ เพื่อป้องกันตนเอง ผู้นำเข้าอาจล็อคราคาโดยซัพพลายเออร์ต่างประเทศ ในขณะเดียวกัน ผู้ผลิตสินค้าโภคภัณฑ์ (เช่น ข้าวโพดหรือน้ำมัน) สามารถใช้สัญญาซื้อขายล่วงหน้าเพื่อประกันการเปลี่ยนแปลงราคาในอนาคตได้
สัญญาซื้อขายล่วงหน้าช่วยให้บริษัทสามารถป้องกันตนเองจากการเปลี่ยนแปลงของราคาสกุลเงินหรือสินค้าโภคภัณฑ์ เพื่อป้องกันตนเอง ผู้นำเข้าอาจล็อคราคาโดยซัพพลายเออร์ต่างประเทศ ในขณะเดียวกัน ผู้ผลิตสินค้าโภคภัณฑ์ (เช่น ข้าวโพดหรือน้ำมัน) สามารถใช้สัญญาซื้อขายล่วงหน้าเพื่อประกันการเปลี่ยนแปลงราคาในอนาคตได้
สัญญาซื้อขายล่วงหน้าช่วยให้ธุรกิจสามารถลดความเสี่ยงโดยการล็อคราคาในอนาคต อย่างไรก็ตาม สัญญาที่ไม่ได้มาตรฐานซึ่งไม่ได้มีคุณสมบัตินี้ อาจทำให้คู่สัญญาเสี่ยงต่อการผิดนัดชำระหนี้ได้
ข้อตกลงส่วนตัวในการซื้อหรือขายสินค้าเรียกว่าข้อตกลงล่วงหน้า มันเป็นสัญญาที่ทำขึ้นระหว่างบุคคลสองคน หลายบริษัทใช้ตลาดล่วงหน้าเพื่อลดความเสี่ยง พวกเขาล็อคราคาในอนาคตกับบุคคลที่สามสำหรับการทำธุรกรรมในอนาคต แม้ว่าสัญญาซื้อขายล่วงหน้าอาจมีข้อเสียบางประการ เช่น สภาพคล่องที่จำกัดหรือความเสี่ยงของคู่สัญญา แต่ก็ยังคงมีประสิทธิภาพในการจัดการความผันผวนของตลาด